دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی

اين خود تويي يا خود منم؟....اي سينه ريزِ روشنت، صد خوشة اختر شده ماهت نگينِ حلقة رخشانِ انگشتر شده/اي بوي تو آميزة ياس و اقاقي در سحر برساقة تنهايي ام پيچان چو نيلوفر شده/هرلحظه سيبی سرخگون مي افكني در دامنمباپنجه هاي سبزِ خود چون باغِ بارآور شده/باگام هاي آبي ات، تا آمدي در سينه اماين چشمه از موج تو شد، درياي پهناور شده/اي آتشِ افروخته بر قلّة شب هاي من از سرخي ات آتش شود، اين قلبِ خاكستر شده/تُنگِ گلاب آيد برون، از گرميِ آغوش توهر واژه ای در برگِ گل ها با تو همبستر شده/گلبوتة زيباي من، زيباتري چون بينمتاز شبنمِ مژگان من گلهاي نازت تر شده/با من بمان تا بگذرم، همچون عقاب از قلّه هاتركم مكن تنهاتر از، گنجشككي بي پر شده/در زيرِ پتكِ سال و مه، هر بار شكلي يافتمهان اين منم دركورة چِل سالگي ديگر شده/من ناخداي اين شبم، فانوس ماهم پيشِ رو ابرِسپيدم بادبان، زلفِ توام لنگر شده  /با دلبرِ پنهانِ خود، در عالمِ حيراني امغافل ز طفل و خانه و خويش و زن و همسر شده/آنكو اناالحق مي زند، از رقص بر دارش چه غموقتي كه فرش راهِ او از نيزه و خنجر شده/بادم اگر پرپر كند چون سرخگل در زير پاگلبرگِ من هم روي آن صدها گل پرپر شده/تا آمدم در كوي تو شيداي بي پروا شدمسر را چو نارنجي به كف بگرفته در معبر شده/آميخته شفّافي ام، با پاكيِ اندام توهمچون شرابِ روشني، يكرنگ با ساغر شده/اين خود منم يا خود تويي؟ من مي نويسم يا كه تو؟آيا منم يا آتشي در قالب پيكر شدهدر قتلگاهِ خويشتن، اين سان كه رقصان مي رومشور تو رقصانم كند، اي عشق خنياگر شدهرضا افضلی  29/7/66                                  &nbs دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

دم نزدیم،کم و زیاد چو روزی رسید، دم نزدیمز نظم حاکم چرخ پلید دم نزدیم.به بام عمر گرامی، پرنده بود فزونبسی پرنده که هر دم پرید، دم نزدیم.رسید مسخره وامی و ضامنی، از شوقچو طفل شاد به تعطیل عید،دم نزدیم.هزار وعده ی نو داد آرزو بر ما  نوید های عبث داد امید،دم نزدیم.زمانه داد به ما چیزکی ولی کم کم گذشت عمر و نهان شد زدید،دم نزدیم.خبر نشد ز رفاهی که قول مان دادندوگر کسی خبری هم شنید،دم نزدیم.به رفع فقر و مذلت چه وعده ها دادندولیک، مار تورم گزید، دم نزدیم.چه روز و فصل هدرشد،چه سال ها نو شدچه ماه و سال  به پایان رسید ،دم نزدیمچه بار های ثقیلی به شانه مان افتادبه زیر بار اگر قدخمید،دم نزدیم.هزار کشته ما فصل چیدنش آمدچو کس نتیجه ی خرمن ندید،دم نزدیم.امید در رمه ی عشق بود و خفته شبانکه گرگ یاس ورا هم درید،دم نزدیمرضا افضلی مشهد هشتم دی ماه ۱۳۹۷ دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

انتظار/ در انتظارِ تو بودم، تمام مدّتِ روز نيامدي، امّا ز باد، تا كه درِ خانه ام تكان مي خورد درون سينه، دلِ من ز شوق مي لرزيد. رضا افضلی 1352 12/8/1391http://rezaafzali.blogfa.com/posts/ عناوین مطالبوبلاگم...................................................................................................................

دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...

فضای تنگِ هستی...یک بار باشد عمرو، ما دیگر نیاییمچون رفتگان، در معبرِ هستی نپاییم/در این قطارِ جاریِ پیوسته در راهدر فکرِ وضعِ بهتر و تغییر جاییم/تا نو شود هردم، فضای تنگِ هستیبهرِ هوای تازه،دایم همصد دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

تقی کونزدیک یک سال است بادریغ از درگذشت آن عزیز می گذرد تقی کوآن محمد، آن تقی کوتقی کفاش "چکش تق تقی" کو.بپرسد قمری، آن سوی دکانشزهمکاران او هردم،تقی کو.تقی فرزند رنج کارگاهیکه غایب گشته مانند "بقی" ک دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

بهانۀ تو

 

گرفته دلم، بهانۀ تو
خوشا گذري، به خانۀ تو

به زبانِ كوچكِ چلچله
چه مي گذرد؟ ترانۀ تو

شده ام پرندۀ عاشقي
پَرِ او پُر از بهانۀ تو

زبهار و شبنم و بوي گل
گرفته بسي نشانۀ تو

به كجايِ باغِ جهان روم
به سراغِِ آشيانۀ تو

نرسم چو قمريِ گمشده
به كرانِ بي كرانۀ تو

زمانۀ من زمانۀ خس
زمانۀ گل زمانۀ تو

گرفته دلم، گرفته دلم
بهانۀ تو، بهانۀ تو. 

رضا افضلی31/1/60 

http://rezaafzali.blogfa.co

 

 

دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...

گربه ی خانگی

گربه ی خانگی، بزرک شده 
لقمه ها خورده و سترگ شده
اوفتاده به جان لقمه دهان
تا دردشان،چو شیر وگرگ شده

رضا افضلی، تورنتو بیست ششم دسامبر سال ۲۰۱۹ 
مبلادی، برابر با پنجم دی ماه ۱۳۹۸

دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...

مرد بی پا.مردی رسید بر سرقله، که پا نداشتشد قهرمان و هیچ، برآن ادعا نداشت.در سنگ های پشت سرش، رنگ سرخ ماندجز دست و ران، برای صعودش عصا نداشت.از صخره ها گذشت و به تن داع لاله داشتجز لاله های له شده در دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

اي كودك نيامدهاي كودك نيامده دنيا از آن توستفردا ميان پنجة خورشيد سان توستوقتي كه گم شدند سواران ميان مِههنگام شاد تازي اسب جوان توستاين پله هاي بَر شده تا قلّه هاي فخراز خشتِ رنجِ روز و شب دودمان توس دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب

صبح برفی خیابان یانگسپیده دم چه شکوهی ست درخیابان هابه برفبار شعف ها ست در دل و جان ها.سپید گشته زبرف شبانه بام و درختشده به رنگ شکر سقف ها و ایوان ها.ز بس که برف فزون گشته بر سر نردهشکفته شاخه ی قندی دالان تنگ کافه داش آقا/رصا افضلی...ادامه مطلب